Zo, dat was me een weekendje wel. Een flinke trainingsweek zette de toon voor een ballbreaking weekend. Dat gecombineerd met veel werken maakt dat ik mezelf weer behoorlijk heb uitgeput.

Vrijdag was het dan eindelijk zo ver; de Principia kwam uit de schuur! Mooi weer en Jochem’s overtuigende woorden na de zwemtraining ‘s ochtendds zetten mij ertoe om hem weer in elkaar te schroeven. Het zonnetje scheen en dus de tempo fietstraining uitvoeren op het rondje Peize.

Lange, rechte, groningse wegen. You gotta love ’em.

Ik zei de gek en partner in crime Jochem (en wederzijdse bolides)

Daarna nog naar Plaza om wat werkjes te doen en er een uurtje krachttraining uit te cranken. Ging lekker!

‘s Avonds met Suzanne naar Ni Hao om wat van die uitgeputte glycogeen voorraden bij te vullen.
Toen werd het zaterdag. Zwemmen en hardlopen stond er op het programma, maar ik moest van 12 topt 8 werken en het zwembad was vol met zwemles van 8 tot 12. Dus zwemmen verzet naar zondag.

Duurloop 2 uur 20. Uneventful, maar wel vermoeiend. Lekker geluisterd naar de “weekly outloud version of my sex advice column” Savage Love

Werk werk werk. Thuiskomen. Een gezond avondeten gevolgd door een liter pecan caramel ijs. Moest gewoon even. Want zondag was het helemaal raak…..

Weer een dienst draaien van 12 tot 8 en daarvoor stond op het programma; 4 uur op de fiets en een uurtje zwemmen (zaterdag inhalen). Think Hawaii.

7.15 had ik met Jochem afgesproken, mijn compaan op weg naar Zurich. Gelukkig was het mooi weer, want anders was de moed wel heel erg ver te zoeken geweest.
Ik voelde me moe, en kreeg de hartslag niet al te hoog. Maar soms moet je naar je lichaam luisteren. And it was talking…

Daarna afgesloten met een uurtje (iets minder) in het water van Plaza.

Werken, werken,werken.

Half negen ‘s Avonds thuis:

Maandag: Rustdag