Hehe. Het schrijven stond gisteren even op een laag pitje. Werken vanaf 8 uur, daarna even losfietsen in het ontluikende zomerweer, tussendoor een presentatie voorbereiden (over triathlon, voor de 2e jaars studenten van de opleiding SportGezondheid) en daarna met mijn ouders en Suzanne naar Fujiyama. Heerlijk gegeten, geweldig gezelschap, zonder jas naar huis. Good life.

En nu terug naar Ter Idzard.

Zaterdagochtend vroeg de wekker. Een vrije dag en toch om 8.00 los. Hmmm. Slecht geslapen omdat de overburen meenden de afsluiting van hun feestje erg luidruchtig en langdurig te maken. Voor de deur.
8.00 dus wakker, snel wat gegeten en tas ingepakt. Alle ritueeltjes weer gedaan en vervolgens onderweg. Eigenlijk iets te laat, maar dat haal ik wel in. (dacht ik)
Nou ken ik de route na een aantal jaar aardig en had ik onze nieuwe tomtom meegenomen om mee te klooien. Rij ik nog verkeerd. Faal. Kost me een extra 10 minuten omdat ik op de goede snelweg zit, maar de verkeerde kant op. Bijna in Leeuwarden kan ik omkeren. Aaarrrrgghhhh.

35 minuten voor de start kom ik aan. Regel snel de inschrijving (Bedankt Riekus!) en zet mijn spulletjes klaar. Warming-up is maar matigjes. Damn. In zo’n duathlon moet je altijd zo hard weg. Eigenlijk niets voor mij duathlons. Ik kon ‘s ochtends mijn armstukken niet vinden dus ik start in mijn tritanium trisuit. Het is immers een verenigingscompetitie wedstrijd. De opmerkingen zijn niet van de lucht. Dat ik wel erg zomers in de bol was. Ik hoop op een door de mist brekende zon. Ik leg nog een thermoshirtje neer bij mijn fiets. Lopen doe ik iig zo. Ben al zo snel warm.

Het startschot gaat. John van der Vlies gaat er meteen hard vandoor. Er ontstaat een groepje daarachter en ik laat ze maar rustig gaan. Niet te druk maken Jacob, en eerst maar eens warm worden. Jerzy loop achter me (huh?) maar komt langzaam maar zeker voorbij en loopt naar de groep toe. Ik zit op 30 seconden een beetje te broeden. Na een aantal rondes (hobbeldebobbel door het weiland) komt ook in het voorste groepje een schifting. HJ versnelt nog en uiteindelijk kom ik op 1 minuut van HJ (en wieweet hoelang van Jerzy) bij het Parc Ferme.

Snel wisselen en natuurlijk het shirt vergeten. <<> is alles wat er in mijn hoofd gebeurd.

Slim. Heel slim.

Ik begin aan de fiets. 1e ronde haal ik meteen de 1e van het groepje in. Hartslag is goed (zo rond de 185, 1/2 marathon HF) en de kou valt mee.
“Ow, het valt mee”, denk ik dom. 2e ronde gaat nog, maar 3e ronde wordt toch wel echt fris. Ik blijf inlopen op mijn voorgangers, vooral op de stukken wind mee. Flinke plaat draaien is me wel gegund. Ik passeer Martin Veenhuizen en probeer mijn RPM hoog te houden. Die bloedcirculatie moet aan de gang blijven anders verkleum ik helemaal. Langzaam maar zeker zakt mijn hartslag naar Almere waardes. Oh-Oh.

Mijn voorsprong op de achtervolgers blijft hetzelfde. Voor mij zie ik niets wat ik nog zou kunnen bijhalen. Snel lopen.
Eenmaal van de fiets voel ik me weer stukken beter.Het ritme is oke, en ik zie de afstand met Martin niet verkleinen. Ik zie wel Wardie van der Wouw voor me. Hij won vorig jaar, maar deze keer was niet zijn dag. Precies na 1 ronde ga ik hem voorbij. Hij stapt uit. Jammer. Ik zit nu in de comfort zone, in een tempo dat ik heel lang vol kan houden. Nieman meer voor me, geen bedreiging achter me. Rustig uitlopen en als 5e over de finish komen.

Conclusie: zeer tevreden. Een paar zware weken gehad, erg moe geweest. Net zoals vorig jaar een 5e plaats, maar wel in een sterker veld. Beter nog: ruim 7 minuten sneller dan vorig jaar. Vorig jaar zo’n 8 minuten achter HJ, nu nog geen 2.

Uitslagenlijst Duathon Ter Idzard 2009

Happy Happy Joy Joy. Het gaat de goede kant op.

Volgende stop: de Batavierenrace eind april.

Donderdagavond: Bioscoop met de LXG! 1 member failed miserably

Gelukkig was broer Emile bereid om de honneurs waar te nemen.

Film in kwestie: Fast&Furious. Oftewel: Geen verhaal, veel opgevoerde auto’s, ontploffingen en schaarsgeklede dames. Including de originele cast (Vin Diesel).

Good enough. Niets om wakker van te liggen, gewoon mindless entertainment.

Hoogtepuntje: Preview van een upcoming Film. Donkey Punch. Donkey. Punch.
OMGROFLOL. Of zoiets. Het wordt steeds gekker. Wie de term niet kent. Link
For the faint of hart: NIET KLIKKEN. NSFW.

Dat ze daar een film van maken.

All-in-all een fun night out w/ de boyz.

Bijna vergeten: Er is een stricte No-Chocomelk-policy bij Pathe. Dat je het even weet.

Emile die zijn chocloademelk terugkrijgt van random-pathe medewerker

Haaaa, eindelijk.

Vrijdagochtend “lekker”zwemmen (zeer moe in de week ervoor; remember) en daarna rond 15.00 op weg naar het mooie friese land.

Fietsen is lekker. 1 nadeel: tegenwind. De hele tijd. Samen met HJ als “sterke fietser” voornamelijk op kop. Zwoegen, met een HF-je die eigenlijk iets te hoog was. is, Het weer is maar matig en je vraagt je af of dit trainingskamp wel zo’n goed idee is, terwijl je een goed gezicht blijft opzetten.
Na veel gezowg ben je na 1.45 eindelijk in Appelscha. Eindelijk rust…. Niet dus. Want er moet nog even hardgelopen worden, nadat HJ zijn traditionele blotekontenactie heeft gedaan en wij van een mooie slaaplocatie naar een donker hok dat niet zou misstaan als back-uplocatie voor een film over het leven in grotten 100 meter onder de grond.

Oude locatie, inclusief blote kont.

Locatie II:

Zie je de overeenkomst:

Dus nog even 30 minuten gelopen. Oef. Maar eens vroeg afgehaakt. HJ gaat nog 20 minuutjes door.

Daarna flink bunkeren! Ik had me voorgenomen om alles op te eten wat ik kon vinden. Ik wilde absoluut niet afvallen. 🙂

Gelukkig was er een grote hoeveelheid GOEDE pasta. Hulde kokkies 🙂


Zaterdagochtend ging de wekker weer vroeg genoeg. De grote dag. De jaarlijkse onofficiele Tritanium Diathlon Clubkampioenschap stond op het programma.
Helaas bleek na het 1.45 durende ochtendloopje dat HJ andere plannen had.
Houden aan de HF-zones!

Dus begonnen. Het was voor iedereen duidelijk wat we gingen doen. Behalve voor Maarten. Die ging er als een speer vandoor. Upside: hij won wel het CK.

HJ en ik gingen voor het lange programma. 5 rondes van 6km fietsen, gevolgd door 3 rondes van 2,3 lopen (alles in D1/D2) en daarna 4 fietsen en 2 lopen, waarbij de iontensiteit omhoog mocht. Dik 3 uur later en op 10 meter van HJ kwam ik binnen. Herboren, want het ging steeds beter en beter.

‘s Avonds: eten. Mars!

Zondag: ochtendloopje: gele paaltjesroute onder begeleiding van Dirk, de looptrainer. 3x 10 minuten in D3 (ofzo). 1e ronde deed ik rustig aan en liet ik HJ voorgaan. Ik was wel errug stijf 🙁
2e ronde opgelopen. En ik ging toch iets makkelijker de heuveltjes op.
Ik rook mijn kans en ik ging ervoor de 3e ronde. HJ moest los! En zo geschiede!

In HJ’s verdediging: hij deed nog een 4e. Ik had wat pijntjes nog van de week ervoor, dus ik koos voor 3 stuks. Terugdribbelen en na net geen 2 uur weer op de basis.

Na een goede schoonmaakbeurt mochetn we (met een kleine omweg) weer op huis aan. Leeeeeeeg. Na 3 uur was ik weer thuis.

Keihard getraind en het was goed. De chips, boterkoek en alle andere zooi ook.
Alleen geen bier voor mij. Maar daar hebben anderen aan gewerkt, zoals je aan de 1e foto kan zien.

OM even een brug te maken tot ik er aan toe kom om de Appelscha avonturen op te schrijven even 2 leuke youtube filmpjes via Pharyngula en de Metamagician

1 van mijn favoriete tekenfilms heeft een interessante verhaallijn:

en een introductie in 1 van de wonderen van deze wereld: nano-technology.

Enjoy!

Off I am. Na een redelijke kloteweek qua training (erg moe, voelt aan als lichte overtraining of gewoon “ff niet lekker in mijn vel”) zit ik komend weekend in het mooie Appelscha. Aldaar is het jaarlijkse Tritanium TrainingsKamp. Dus de komende dagen even offline, maarrrrrrr voordeel: maandag weer hopi bon foto’s!

Goed weekend en tot maandag.

Jacob

Zurich spookt voortdurend door mijn hoofd. Hoe ga ik dingen regelen, hoe zal het allemaal lopen. Vanochtend stond in het teken van het verkrijgen van een slaapplek. Voorwaar geen makkelijke opgave, om een kamer te krijgen in die buurt in het hoogseizoen terwijl er nog 2500 triatleten+aanhang een kamer willen. Een aantal aanvragen vertsuurd, even afwachten wat er uit komt. Hopelijk moeten we niet in de auto slapen 😉

Daarnaast viel mijn oog op goed nieuws. Ik had al vaker nagedacht over hoe ik mijn voeding (scienceinsport) tot me moet nemen, want bij een Ironman zijn ze wat strenger. De wedstrijd wordt gesponsord door een aantal merken en er was mij eerder verteld dat je geen voedsel van jezelf mocht aannemen. Geen coachpost dus.
Gelukkig vond ik:

Personal Food

1. Option
Personal food must be deposited before 06.45 hrs in the appropriately marked and numbered boxes placed in the transition zone. The promotor will arrange to have your personal food transported to the food station of your choice (i.e. according to the number you selected) You must take this food from the first table of the food station yourself. On the bike course, personal food can only be deposited at the Forch “Relax Station” Any food not collected by the athletes will be discarded after the event.

2. Option
Receiving food from personal supporters is only allowed at one aid station on the bike course and at two aid stations on the run course. At the following stations personal supporters are allowed to hand you food. It has to be after the aid station.

Heartbreak Hill (Bike Course)
Hot Station (Run Course)
Crazy Station (Run Course)

At every other aid station it is prohibited to accept food from personal supporters. Violating this rule will be punished by the referees.

op de website van de wedstrijd. Pfffff. Hier maar eens een plannetje omheen ontwerpen.

Nog 110 dagen tot aan de start van Ironman Zurich!

Daarom vandaag een dramatisch triathlonfilmpje.

=disclaimer=. Gedachten met betrekking de gekte die Ironman is zijn niet voor de rekening van de blogger. =disclaimer=

Have fun 😉

De hele dag niks aan het doen. EmileV is in het huis.

Prince of Persia: Rival Swords. Uitstekende workout 😛

Zo, dat was me een weekendje wel. Een flinke trainingsweek zette de toon voor een ballbreaking weekend. Dat gecombineerd met veel werken maakt dat ik mezelf weer behoorlijk heb uitgeput.

Vrijdag was het dan eindelijk zo ver; de Principia kwam uit de schuur! Mooi weer en Jochem’s overtuigende woorden na de zwemtraining ‘s ochtendds zetten mij ertoe om hem weer in elkaar te schroeven. Het zonnetje scheen en dus de tempo fietstraining uitvoeren op het rondje Peize.

Lange, rechte, groningse wegen. You gotta love ’em.

Ik zei de gek en partner in crime Jochem (en wederzijdse bolides)

Daarna nog naar Plaza om wat werkjes te doen en er een uurtje krachttraining uit te cranken. Ging lekker!

‘s Avonds met Suzanne naar Ni Hao om wat van die uitgeputte glycogeen voorraden bij te vullen.
Toen werd het zaterdag. Zwemmen en hardlopen stond er op het programma, maar ik moest van 12 topt 8 werken en het zwembad was vol met zwemles van 8 tot 12. Dus zwemmen verzet naar zondag.

Duurloop 2 uur 20. Uneventful, maar wel vermoeiend. Lekker geluisterd naar de “weekly outloud version of my sex advice column” Savage Love

Werk werk werk. Thuiskomen. Een gezond avondeten gevolgd door een liter pecan caramel ijs. Moest gewoon even. Want zondag was het helemaal raak…..

Weer een dienst draaien van 12 tot 8 en daarvoor stond op het programma; 4 uur op de fiets en een uurtje zwemmen (zaterdag inhalen). Think Hawaii.

7.15 had ik met Jochem afgesproken, mijn compaan op weg naar Zurich. Gelukkig was het mooi weer, want anders was de moed wel heel erg ver te zoeken geweest.
Ik voelde me moe, en kreeg de hartslag niet al te hoog. Maar soms moet je naar je lichaam luisteren. And it was talking…

Daarna afgesloten met een uurtje (iets minder) in het water van Plaza.

Werken, werken,werken.

Half negen ‘s Avonds thuis:

Maandag: Rustdag

Ik heb dit blog al een tijdje en dat vind ik leuk. Simpel as that. Vorige week was ik aan het klooien met mijn blog en heb ik een aantal apps toegevoegd. Ook eentje waarmee ik in de gaten kan houden hoeveel mensen er over de vloer komen. En dat valt nog niet tegen. Dank daarvoor. Jullie zijn de bom. Maar laat ook eens wat van je horen. Schrijf je in als volger van dit weblog (<---------------------) zodat ik je op de hoogte kan houden van nieuwe posts (en ik meteen weet wie er allemaal regelmatig komen). En maak gerust gebruik van de reactie mogelijkheid van elke blogpost. TY!