Haaaa, eindelijk.

Vrijdagochtend “lekker”zwemmen (zeer moe in de week ervoor; remember) en daarna rond 15.00 op weg naar het mooie friese land.

Fietsen is lekker. 1 nadeel: tegenwind. De hele tijd. Samen met HJ als “sterke fietser” voornamelijk op kop. Zwoegen, met een HF-je die eigenlijk iets te hoog was. is, Het weer is maar matig en je vraagt je af of dit trainingskamp wel zo’n goed idee is, terwijl je een goed gezicht blijft opzetten.
Na veel gezowg ben je na 1.45 eindelijk in Appelscha. Eindelijk rust…. Niet dus. Want er moet nog even hardgelopen worden, nadat HJ zijn traditionele blotekontenactie heeft gedaan en wij van een mooie slaaplocatie naar een donker hok dat niet zou misstaan als back-uplocatie voor een film over het leven in grotten 100 meter onder de grond.

Oude locatie, inclusief blote kont.

Locatie II:

Zie je de overeenkomst:

Dus nog even 30 minuten gelopen. Oef. Maar eens vroeg afgehaakt. HJ gaat nog 20 minuutjes door.

Daarna flink bunkeren! Ik had me voorgenomen om alles op te eten wat ik kon vinden. Ik wilde absoluut niet afvallen. 🙂

Gelukkig was er een grote hoeveelheid GOEDE pasta. Hulde kokkies 🙂


Zaterdagochtend ging de wekker weer vroeg genoeg. De grote dag. De jaarlijkse onofficiele Tritanium Diathlon Clubkampioenschap stond op het programma.
Helaas bleek na het 1.45 durende ochtendloopje dat HJ andere plannen had.
Houden aan de HF-zones!

Dus begonnen. Het was voor iedereen duidelijk wat we gingen doen. Behalve voor Maarten. Die ging er als een speer vandoor. Upside: hij won wel het CK.

HJ en ik gingen voor het lange programma. 5 rondes van 6km fietsen, gevolgd door 3 rondes van 2,3 lopen (alles in D1/D2) en daarna 4 fietsen en 2 lopen, waarbij de iontensiteit omhoog mocht. Dik 3 uur later en op 10 meter van HJ kwam ik binnen. Herboren, want het ging steeds beter en beter.

‘s Avonds: eten. Mars!

Zondag: ochtendloopje: gele paaltjesroute onder begeleiding van Dirk, de looptrainer. 3x 10 minuten in D3 (ofzo). 1e ronde deed ik rustig aan en liet ik HJ voorgaan. Ik was wel errug stijf 🙁
2e ronde opgelopen. En ik ging toch iets makkelijker de heuveltjes op.
Ik rook mijn kans en ik ging ervoor de 3e ronde. HJ moest los! En zo geschiede!

In HJ’s verdediging: hij deed nog een 4e. Ik had wat pijntjes nog van de week ervoor, dus ik koos voor 3 stuks. Terugdribbelen en na net geen 2 uur weer op de basis.

Na een goede schoonmaakbeurt mochetn we (met een kleine omweg) weer op huis aan. Leeeeeeeg. Na 3 uur was ik weer thuis.

Keihard getraind en het was goed. De chips, boterkoek en alle andere zooi ook.
Alleen geen bier voor mij. Maar daar hebben anderen aan gewerkt, zoals je aan de 1e foto kan zien.

OM even een brug te maken tot ik er aan toe kom om de Appelscha avonturen op te schrijven even 2 leuke youtube filmpjes via Pharyngula en de Metamagician

1 van mijn favoriete tekenfilms heeft een interessante verhaallijn:

en een introductie in 1 van de wonderen van deze wereld: nano-technology.

Enjoy!

Off I am. Na een redelijke kloteweek qua training (erg moe, voelt aan als lichte overtraining of gewoon “ff niet lekker in mijn vel”) zit ik komend weekend in het mooie Appelscha. Aldaar is het jaarlijkse Tritanium TrainingsKamp. Dus de komende dagen even offline, maarrrrrrr voordeel: maandag weer hopi bon foto’s!

Goed weekend en tot maandag.

Jacob

Zurich spookt voortdurend door mijn hoofd. Hoe ga ik dingen regelen, hoe zal het allemaal lopen. Vanochtend stond in het teken van het verkrijgen van een slaapplek. Voorwaar geen makkelijke opgave, om een kamer te krijgen in die buurt in het hoogseizoen terwijl er nog 2500 triatleten+aanhang een kamer willen. Een aantal aanvragen vertsuurd, even afwachten wat er uit komt. Hopelijk moeten we niet in de auto slapen 😉

Daarnaast viel mijn oog op goed nieuws. Ik had al vaker nagedacht over hoe ik mijn voeding (scienceinsport) tot me moet nemen, want bij een Ironman zijn ze wat strenger. De wedstrijd wordt gesponsord door een aantal merken en er was mij eerder verteld dat je geen voedsel van jezelf mocht aannemen. Geen coachpost dus.
Gelukkig vond ik:

Personal Food

1. Option
Personal food must be deposited before 06.45 hrs in the appropriately marked and numbered boxes placed in the transition zone. The promotor will arrange to have your personal food transported to the food station of your choice (i.e. according to the number you selected) You must take this food from the first table of the food station yourself. On the bike course, personal food can only be deposited at the Forch “Relax Station” Any food not collected by the athletes will be discarded after the event.

2. Option
Receiving food from personal supporters is only allowed at one aid station on the bike course and at two aid stations on the run course. At the following stations personal supporters are allowed to hand you food. It has to be after the aid station.

Heartbreak Hill (Bike Course)
Hot Station (Run Course)
Crazy Station (Run Course)

At every other aid station it is prohibited to accept food from personal supporters. Violating this rule will be punished by the referees.

op de website van de wedstrijd. Pfffff. Hier maar eens een plannetje omheen ontwerpen.

Nog 110 dagen tot aan de start van Ironman Zurich!

Daarom vandaag een dramatisch triathlonfilmpje.

=disclaimer=. Gedachten met betrekking de gekte die Ironman is zijn niet voor de rekening van de blogger. =disclaimer=

Have fun 😉

De hele dag niks aan het doen. EmileV is in het huis.

Prince of Persia: Rival Swords. Uitstekende workout 😛

Zo, dat was me een weekendje wel. Een flinke trainingsweek zette de toon voor een ballbreaking weekend. Dat gecombineerd met veel werken maakt dat ik mezelf weer behoorlijk heb uitgeput.

Vrijdag was het dan eindelijk zo ver; de Principia kwam uit de schuur! Mooi weer en Jochem’s overtuigende woorden na de zwemtraining ‘s ochtendds zetten mij ertoe om hem weer in elkaar te schroeven. Het zonnetje scheen en dus de tempo fietstraining uitvoeren op het rondje Peize.

Lange, rechte, groningse wegen. You gotta love ’em.

Ik zei de gek en partner in crime Jochem (en wederzijdse bolides)

Daarna nog naar Plaza om wat werkjes te doen en er een uurtje krachttraining uit te cranken. Ging lekker!

‘s Avonds met Suzanne naar Ni Hao om wat van die uitgeputte glycogeen voorraden bij te vullen.
Toen werd het zaterdag. Zwemmen en hardlopen stond er op het programma, maar ik moest van 12 topt 8 werken en het zwembad was vol met zwemles van 8 tot 12. Dus zwemmen verzet naar zondag.

Duurloop 2 uur 20. Uneventful, maar wel vermoeiend. Lekker geluisterd naar de “weekly outloud version of my sex advice column” Savage Love

Werk werk werk. Thuiskomen. Een gezond avondeten gevolgd door een liter pecan caramel ijs. Moest gewoon even. Want zondag was het helemaal raak…..

Weer een dienst draaien van 12 tot 8 en daarvoor stond op het programma; 4 uur op de fiets en een uurtje zwemmen (zaterdag inhalen). Think Hawaii.

7.15 had ik met Jochem afgesproken, mijn compaan op weg naar Zurich. Gelukkig was het mooi weer, want anders was de moed wel heel erg ver te zoeken geweest.
Ik voelde me moe, en kreeg de hartslag niet al te hoog. Maar soms moet je naar je lichaam luisteren. And it was talking…

Daarna afgesloten met een uurtje (iets minder) in het water van Plaza.

Werken, werken,werken.

Half negen ‘s Avonds thuis:

Maandag: Rustdag

Ik heb dit blog al een tijdje en dat vind ik leuk. Simpel as that. Vorige week was ik aan het klooien met mijn blog en heb ik een aantal apps toegevoegd. Ook eentje waarmee ik in de gaten kan houden hoeveel mensen er over de vloer komen. En dat valt nog niet tegen. Dank daarvoor. Jullie zijn de bom. Maar laat ook eens wat van je horen. Schrijf je in als volger van dit weblog (<---------------------) zodat ik je op de hoogte kan houden van nieuwe posts (en ik meteen weet wie er allemaal regelmatig komen). En maak gerust gebruik van de reactie mogelijkheid van elke blogpost. TY!

Think Hawaii. Dat is vanaf nu mijn versie van HTFU. Het was een echt sportweekend de afgelopen dagen.
Vrijdag zwemmen en een interval fietstraining, zaterdag 2 1/2 uur gelopen en zondag 4 uur op de fiets. En dat met een sausje van sport kijken. Lekker hollands vermaak in Richmond door 4(!) dagen lang schaatsen uit te zenden (sorry, Suus). Vrijdagavond naar Groningen-Roda (Win!). En dan op zaterdag een geniale etappe van Parijs-Nice (sorry, Suus :D) waar Contadork helemaal in de vernieling werd gereden. Topsport op zijn best. En dan zondagochtend vroeg uit je bedje komen om te gaan fietsen (vroeg omdat je sociale verplcihtingen hebt de rest van de dag). Het is een beetje frisjes, het regent net even flink als je op het punt staat naar buiten te gaan. Ik kijk naar rechts, Suzanne kijkt me aan en spreekt de magische woorden;”Think Hawaii”. Als dat geen motivatie en support is!

TH!

Aan het knutselen met mijn blog.

Onder andere links nu de afteller naar Ironman Zurich, en dat duurt nog maar 123 dagen…..