Afgelopen weekend een feestje gehad. Mijn broer (zwaaizwaai) is 19 geworden. Ja, kleine jongens worden groot. Op dit moment al een cm of 10 en een kilo of 15 groter. 🙂

Een leuk feestje gehad. De avond ontaarde in een ferme discussie met betrekking tot homeopathie. De kampen waren letterlijk doch netjes gescheiden in de ene en de andere kant van de tafel. De ene (onderbezette) kant, waarin ik plaatsnam, verdedigde de stelling dat homeopathie niet werkt en de andere kant, logischerwijze, stond erop dat homeopathie wel werkt. Natuurlijk waren er ook mensen die zich afzijdig hielden of een mening hadden die in het midden lag (naast de hapjes dus).

Voor mij is homeopathie kwakzalverij. De basis van deze ” geneeswijze” is dat er wordt gekeken naar het individu. Op basis hiervan en op basis van de fysieke klachten wordt er een specifiek middeltje voor gezocht. Dit middel mimiekt de symptomen en bestrijd deze het lichaam daarop voor te bereiden.

Praktisch betekent dit het volgende;

stel je voor je hebt last van je maag. Je bent steeds misselijk. De homeopaat zal na gesprekken met jou overgaan tot het toedienen van een middel waar je misselijk van zou worden als je deze in normale omvang zou innemen. Dit middel wordt echt verdunt. En niet een beetje, maar tot een zodanige verdunning dat er slecht enkele moleculen van deze stof overblijven. Daarna wordt het geschud. Hiervan zou het lichaam beter worden.

Daar zit wat mij betreft de crux. Er is geen wetenschappelijk bewijs dat het werkt. Het is gebaseerd op het idee dat water ” geheugen” heeft. Het zou zich herinneren met wat voor moleculen het in contact is geweest en hierdoor zouden positieve effecten overgebracht moeten worden.

Dit werpt een aantal problemen op. Natuurlijk si er geen bewijs voor dat water dit zou kunnen. Maar als je goed over nadenkt over de aard van deze bewering, neemt de ongeloofwaardigheid toe. Immers moet water niet alleen geheugen hebben, het moet ook kunnen nadenken. Want hoe maakt water onderscheid welke eigenschappen van welke stoffen waarmee het in aanraking is geweest overbrengt? Water begint meestal als ondergrons of rioolwater, wordt daarna gezuiverd volgens normale standaarden en vervolgens gebruikt voor inname of verwerking. Of de gewone zuivering heeft een voor homeopathische begrippen herinneringsverbekende werking, of je krijgt in je homeopathische middeltje ook meteen de invloed van de poepcellen van de overbuurman mee.

Het enige argument dat over lijkt te blijven is dat het voor sommige mensen werkt. En dat moet genoeg zijn toch? Helaas is het moeilijk wapenen tegen mensen die anekdotaal bewijs als ECHT bewijs zien.

Ik verwijs graag naar 1 van de weblogs van Steven Novella (oprichter van 1 mijn favoriete podcasts; The Skeptics Guide to Reality), waar hij en andere wetenschappers/artsen schrijven over het spanningsveld tussen evidence based medicine en al het andere.

Kijk op www.sciencebasedmedicine.org

Jacob

Ps; troouwens weer heerlijk weer afgelopen weekend:

Tussenstand: zaterdag 2 uur gelopen, net iets meer dan 20km
zondag bijna 3.45 gefietst, net iets meer 102 km