In het Engels is er het gezegde ” when it rains, it pours”, wat zoveel betekent als; “als het misgaat dan gaat het ook echt goed mis”. De wet van Murphy (“Als er meer dan één manier is om een taak te doen en één van die manieren zal in een ramp resulteren, dan zal iemand het zo doen”) lijkt eraan verbonden. Hoe dan ook, 1 grote clusterf#ckup.

Het gezegde lijkt vooral tijdens dagen als deze (wind,water, meer wind) van toepassing. Nadat ik vrijdag al had geschreven over de mooie karma cadeaus, kon er dus nog wel een schepje bovenop.
In de loop van vrijdag, nadat ik verbazingwekkend (voor mezelf) goed had getraind in het zwembad (ondanks de verkoudheid) voelde ik me steeds slechter en slechter. Dit ondanks een post-trainingsglycogeenaanvulling door warme chocolademelk en mokka ladies 🙂 (btw, succes Edo (en later Danne) in het enge limboland. Als jullie nog iemand nodig hebt om jullie fietsen vast te houden in Londen 2012 dan hoor ik het wel 🙂 ).
Ik werd dus ziek. Ik moest alleen nog wel even spinning geven. Dat is een behoorlijk opgave geweest. Ik fietste een heel licht verzetje maar zat toch ondersteboven op de fiets. Ik heb het eerlijk gezegd vooraf (reactie:ga dan in bed liggen) maar kreeg na afloop toch complimenten. Altijd leuk. Daarna letterlijk inelkaar gestort.

Dat was de aanloop naar 3 dagen lang niets doen. Aaaaarrrrgggghhh. Ziek zijn, je vervelen, snaaien, meer vervelen, heel veel uren op de Wii (Resident Evil 4, zeer verslavend) en slapen. Veel slapen, mits ik niet wakker werd van koude rillingen en warme oprispingen.

Als toetje was ook nog eens onze 2e fiets gestolen. 2 fietsen in 3 dagen. Pourring.
Vandaag weer stage en werken. Nieuwe fiets gekocht. Een reus, ehm Giant. De training maar weer snel oppakken.