Hehe. Het schrijven stond gisteren even op een laag pitje. Werken vanaf 8 uur, daarna even losfietsen in het ontluikende zomerweer, tussendoor een presentatie voorbereiden (over triathlon, voor de 2e jaars studenten van de opleiding SportGezondheid) en daarna met mijn ouders en Suzanne naar Fujiyama. Heerlijk gegeten, geweldig gezelschap, zonder jas naar huis. Good life.

En nu terug naar Ter Idzard.

Zaterdagochtend vroeg de wekker. Een vrije dag en toch om 8.00 los. Hmmm. Slecht geslapen omdat de overburen meenden de afsluiting van hun feestje erg luidruchtig en langdurig te maken. Voor de deur.
8.00 dus wakker, snel wat gegeten en tas ingepakt. Alle ritueeltjes weer gedaan en vervolgens onderweg. Eigenlijk iets te laat, maar dat haal ik wel in. (dacht ik)
Nou ken ik de route na een aantal jaar aardig en had ik onze nieuwe tomtom meegenomen om mee te klooien. Rij ik nog verkeerd. Faal. Kost me een extra 10 minuten omdat ik op de goede snelweg zit, maar de verkeerde kant op. Bijna in Leeuwarden kan ik omkeren. Aaarrrrgghhhh.

35 minuten voor de start kom ik aan. Regel snel de inschrijving (Bedankt Riekus!) en zet mijn spulletjes klaar. Warming-up is maar matigjes. Damn. In zo’n duathlon moet je altijd zo hard weg. Eigenlijk niets voor mij duathlons. Ik kon ‘s ochtends mijn armstukken niet vinden dus ik start in mijn tritanium trisuit. Het is immers een verenigingscompetitie wedstrijd. De opmerkingen zijn niet van de lucht. Dat ik wel erg zomers in de bol was. Ik hoop op een door de mist brekende zon. Ik leg nog een thermoshirtje neer bij mijn fiets. Lopen doe ik iig zo. Ben al zo snel warm.

Het startschot gaat. John van der Vlies gaat er meteen hard vandoor. Er ontstaat een groepje daarachter en ik laat ze maar rustig gaan. Niet te druk maken Jacob, en eerst maar eens warm worden. Jerzy loop achter me (huh?) maar komt langzaam maar zeker voorbij en loopt naar de groep toe. Ik zit op 30 seconden een beetje te broeden. Na een aantal rondes (hobbeldebobbel door het weiland) komt ook in het voorste groepje een schifting. HJ versnelt nog en uiteindelijk kom ik op 1 minuut van HJ (en wieweet hoelang van Jerzy) bij het Parc Ferme.

Snel wisselen en natuurlijk het shirt vergeten. <<> is alles wat er in mijn hoofd gebeurd.

Slim. Heel slim.

Ik begin aan de fiets. 1e ronde haal ik meteen de 1e van het groepje in. Hartslag is goed (zo rond de 185, 1/2 marathon HF) en de kou valt mee.
“Ow, het valt mee”, denk ik dom. 2e ronde gaat nog, maar 3e ronde wordt toch wel echt fris. Ik blijf inlopen op mijn voorgangers, vooral op de stukken wind mee. Flinke plaat draaien is me wel gegund. Ik passeer Martin Veenhuizen en probeer mijn RPM hoog te houden. Die bloedcirculatie moet aan de gang blijven anders verkleum ik helemaal. Langzaam maar zeker zakt mijn hartslag naar Almere waardes. Oh-Oh.

Mijn voorsprong op de achtervolgers blijft hetzelfde. Voor mij zie ik niets wat ik nog zou kunnen bijhalen. Snel lopen.
Eenmaal van de fiets voel ik me weer stukken beter.Het ritme is oke, en ik zie de afstand met Martin niet verkleinen. Ik zie wel Wardie van der Wouw voor me. Hij won vorig jaar, maar deze keer was niet zijn dag. Precies na 1 ronde ga ik hem voorbij. Hij stapt uit. Jammer. Ik zit nu in de comfort zone, in een tempo dat ik heel lang vol kan houden. Nieman meer voor me, geen bedreiging achter me. Rustig uitlopen en als 5e over de finish komen.

Conclusie: zeer tevreden. Een paar zware weken gehad, erg moe geweest. Net zoals vorig jaar een 5e plaats, maar wel in een sterker veld. Beter nog: ruim 7 minuten sneller dan vorig jaar. Vorig jaar zo’n 8 minuten achter HJ, nu nog geen 2.

Uitslagenlijst Duathon Ter Idzard 2009

Happy Happy Joy Joy. Het gaat de goede kant op.

Volgende stop: de Batavierenrace eind april.