Race Report NK Triathlon Lange Afstand Stein 2010

Wat een dag, wat een dag. Sterker nog, wat een weekend, wat een weekend. Er is hier een echo, echo, echo, echo……

Hoe dan ook… Laat ik bij het begin beginnen. 2 jaar geleden debuteerde ik in Stein op het echte langere werk (LEES HIER). Die wedstrijd was een erg zware, die allesbehalve soepel verliep. Die dag in 2008 was de 1e keer dat ik langer dan 6 uur sportte en ik had mezelf ervan overtuigd dat die hellingen toch echt niets voor mij zijn.

Maar dit jaar was het weer het Nederlands Kampioenschap en daar wilde ik toch graag bij zijn. Afgelopen jaar was het NK in Almere, een wedstrijd waar ik erg goede herinneringen aan heb, en waar ik ook ontzettend goed gepresteerd heb, met een 6e plaats tot gevolg.

Maar een wedstrijd in het zuiden van Limburg is toch wel wat andere koek dan het pannekoek-platte Almere.
Dus toog ik met een gezond respect richting het mooie zuiden.

Suzanne en ik waren er al op vrijdag. Één van de vele lessen van dit seizoen is ontspanning. En dat het vooral leuk is. En bij leuk hoort niet moeilijk moeilijk gedoe over eten en slapen en alle andere dingen. Dat is go-with-the-flow en leuke dingen doen met de vrouw waar je van houdt. Dus is een weekend weg naar Nieuwkoop, Stein en straks Almere ook echt een WEEKENDJE WEG. Leuk voor alle betrokkenen.

Dus vrijdag. Iens is mijn vriend en Suus had de voorkeur uitgesproken voor iets oosters, dus gingen we wokken in de buurt van Stein. Heerlijk gegeten, gepraat en genoten. 1-0 voor Jacob.

Zaterdag vroeger wakker dan bedoelt, maar lekker ontbeten op het hotel, zaakjes geregeld voor de wedstrijd, @eddylamers ontmoet, Edo vd Meer gemeet (T+/-5) voor wat heerlijk SiS spullen, Nederland gekeken, een klein stukje hardgelopen. Dan lekker kijken bij het NK Sprint dat voor de 1e keer werd georganiseerd en waar een groot aantal Tritanen aan de start stonden die in meer of mindere mate succes hadden maar bijna allemaal tevreden waren over hun prestaties. Het zag er in ieder geval goed uit! Daarna heerlijk uit eten bij Pasta & Vino in Beek. Een echte aanrader. Heerlijke pasta, prachtige ambiance, niet goedkoop; maar alleszins een aanrader. 2-0 voor Jacob

Na een heerlijke nacht word ik om 0530 wakker. Uitgerust. Klaar voor dat wat komen gaat. Het hotel was zo aardig om voor ons atleten het ontbijt eerder open te gooien, dus Jacob zat lekker aan een ovenbroodje met een krantje. 3-0 voor Jacob.

Lekker vroeg komen we bij de wedstrijd aan. Spulletjes klaargezet in T2, rustig wandelend naar T1.Dingetje zus, dingetje zo.

We worden in een startvak gedreven en ik sta lekker vooraan. Dat zorgt ervoor dat ik ook lekker vooraan lig bij het zwemmen. Goed bevallen. Ik ga hard weg maar zie na een km een groepje bij me weg trekken. Ik mis de slag en denk bij mezelf dat de goede zwemlijn niet wordt doorgezet. Ik zwem op kop van een groepje dat steeds kleiner wordt. Ik denk toch een paar keer “als het me maar niet teveel tijd kost”.

Halverwege is er even een landgang. Die gaat minder soepel (understatement) tot hilariteit van de support crew.

Ik hoor met wie ik zit en ik zie een mooie tijd van 20 minuut zoveel op mn klok. Toch beter dan gedacht. Dan moeten we de grote traptreden weer af en terug he water in. He, gloeiende, ik zie niks. Ik stap voorzichtig omlaag en dan moet ik het water weer in……

Ik kom weer tot rust en zwem lekker door en kom na 43 laag uit het water. Ruim 3 minuten sneller dan 2 jaar geleden. Blijkt dat ik de 1e grote groep gemist heb! Ik zwem de 14e tijd.

Ik spring op de fiets en zit daar met Pieter Helin (oud-winnaar), en Erik Simon Strijk (3e NK Midden). Hmmm. Niet verkeerd. Helin is snel weg. Ik blijf met Strijk over. Ik zou de rest van de wedstrijd met hem fietsen. Ik voel me ontspannen en probeer als we passeren wat uit te wisselen met hem. We hebben andere kwaliteiten en stijlen die elkaar lijken op te heffe. Hij is sterk bergop, ik bergaf en vlak. Maar hij zegt vrij weinig. Goed gefocussed zullen we maar zeggen. De Stille, noem ik hem in mijn hoofd.

Als we bij de Snijderberg komen ontploft het. Heel Tritanium lijkt het staat daar aan te moedigen. Geweldig! Deze helling is veruit het heftigst en dit is ook de enige helling waar de heren echt een gaatje met me kunnen slaan. Maar gelukkig kan ik dat op het vlakke en zéker op de afdalingen weer goed maken. Gas geven, ook naar beneden! Daar pak ik vele seconden. Ondertussen zijn we met zijn 4-en. Nederlands kampioen Lange Afstand Dirk Wijnalda is erbij gekomen en een Belg die op het randje fietst en tenslotte ook een top-en-go krijgt. Hij is er overigens weer snel bij.

Het rare is dat er een jurylid bij is die niet helemaal begrepen heeft hoe het werkt. Bij een beklimming die ik als 1e begin wordt ik halverwege (zoals gewoonlijk) gepasseerd. Dat gaat niet zo snel. Ineens is de motor naast me en begint de man zeer autoritair te roepen dat ik 12m moet houden. Ik roep terug dat ik gepasseerd wordt. Op een berg. Dat is mijn probleem , meent de man.

De enige manier om sneller die 12 meter te krijgen is door in mijn remmen te knijpen. En achteruit te rollen. Ik laat het bij mijn oogbollen….

rolleyes1 — Klikken voor maximaal effect

Ondertussen heb ik nog een probleempje. Nieuwe sponsor Science in Sports heeft me een x-aantal van hun prachtige bidons geleverd. Maar je zal zien dat de dop in de unieke situatie van de door mij op mn ligstuur ge-tie-rip-te bidonhouder tegen de bocht in de extensions aanschuurt, zodat bij rammel-de-bammel afdalingen (dat is een technische term) losdraait! Dus om de paar minuten draai ik de dop weer vast. Als na verloop van tijd 1 van de tierips ook nog knapt is het prijs.

Ik pas mijn drinkschema iets aan want ik wil niet te lang in deze gevarenzone rijden. Ik krijg van Über-support-crew Suzanne mijn laatste bidon en deze drink ik bijna direct helemaal leeg. He heeft verder niet al te veel effect. Gelukkig maar. Het fietsen gaat verder goed en zonder me bovematig in te hebben gespant kom ik aan bij de 2e wisselzone….

Als ik van de fiets af spring zijn mijn voeten helemaal gevoelloos. Ik lig 5e in het NK en ik fiets de 4e fietstijd (7e OA).

Vol goede moed rek ik zittend mijn schoenen aan, wat de fotografen de kans geeft om veel klik te doen. Nieuw voor mij, maar ik kom tenslotte nog niet heel lang met deze mannen van de fiets!

Strijk en Wijnalda gaan er als een speer vandoor en zullen uiteindelijk 2&3 worden achter een voortreffelijk debuterende Sander Berk. Ik begin aan mijn loopproef. Weer heerlijk ontspannen, weer heerlijk tempo, weer zeer luidruchtige aanmoedigingen, weer een perfect georganiseerde gel-aangave van mijn verloofde. Ik bof maar met haar!

Na de 1e ronde zie ik mijn tijd en ik verbaas me.

Ronde 2 gaat net zo makkelijk en als ik aan het begin van Ronde 3 Rene Poppe achter me zie en ik mezlef tot aanzetten dwing (zonder dat het helpt overigens. Die man loopt zo hard!) gaat dat ook goed. Ik blijf goed draaien, vermaak me kostelijk met andere atleten, toeschouwers en vrijwilligers.