“Because it’s there”.

Een uitspraak die onterecht wel eens wordt toegeschreven aan Sir Edmund Hillary, de eerste (blanke) man bovenop de Mount Everest, ter verklaring van waarom hij toch zou nodig bovenop die berg moest staan.

In realiteit komt deze opmerking uit de koker van George Mallory, een Britse bergbeklimmer die drie pogingen deed Everest te bedwingen, maar die uiteindelijk bij de 3e poging een paar honderd meter van de top overleed, zonder (naar alle waarschijnlijkheid) de top ooit te hebben betreden.

Food for thought.
Na Hawaii kwam ik op een rare mentale plek terecht. Alles wat ik me jaren geleden ten doel had gesteld was gelukt, met een boel extra ook. Sub 9 op een Ironman, top 10 NK, Hawaii kwalificatie en deelname. En dat terwijl ik een (dubbele) studie deed, (fulltime) werkte en ook nog wat andere dingen probeerde te jongleren (met gemengd succes). Ik was tevreden met de resultaten, laten we het daarop houden.

Maar als je 15 jaar lang superdoelgericht hebt getraind (eerst voor mijn werk als Marinier, daarna voor mijn triathlondoelen) dan is het doelloze ineens erg veel ruimte. En daarnaast was er meer. Een zoon.
Prioriteiten verschoven en ik was niet meer mezelf. Altijd heb ik gezegd dat mocht ik ooit in een rolstoel terecht komen, ik dan wel weer een manier, een doel vind om mezelf te prikkelen. Uit te dagen. Prestaties te leveren.

Nu was dat weg. Geen zin. Thuis ook leuk. Kijk daar. Eet hier.

Maar zoiets kan niet duren. Zoals Sam Cooke al zong “A change is gonna come“. Maar daar is wel wat voor nodig. Nieuwe doelen. Nog hoger, gekker, dommer misschien.

Genoeg getreuzel:

In 2013 ga ik weer proberen alles eruit te halen in 2 heldere fases;

Fase 1: Challenge Roth. Een van dé klassiekers in onze sport. Een van de grootste wedstrijden ter wereld (3000+ deelnemers, 200.000+ toeschouwers). Een van de snelste wedstrijden ter wereld (snelste tijd ooit is op dit parcours neergezet).

Doel: PR (dus onder de 8.41) en als alles meezit onder die magische 8.30 grens kruipen.

Filmpje:

Maar dat is nog maar het begin.

Fase 2: Norseman Extreme Triathlon.

3,8km zwemmen in koud fjordwater. 180km fietsen met 3500hm in buitengewoon mooi en uitdagend terrein in Noorwegen. 42,2km lopen, met 1500hm en een finish bovenop de Gaustatoppen, 1880m boven zeeniveau. Met recht een van de zwaarste triathlons ter wereld. 3 weken na Challenge Roth. Omdat de berg eris.

Doel: Een zwart shirt.

Het filmpje zegt alles.

In de woorden van de groote filosoof HJ Dolsma; Hey, Ho, Let’s Go.