Tijdig Jacob, tijdig.
Op woensdag 12 juni organiseerde GVAV weer zijn jaarlijkse clubkampioenschap. En zoals het een clubkampioenschap betaamt gaat het vooral om de saamhorigheid, gezelligheid en een lekker avondje sporten. En in alle drie werd ik ruimschoots voorzien.
Vers van de Feanster 40 leek het me ook een goed idee om wat snelheidswerk te doen, en dan is zo’n trainingskoers de plek bij uitstek natuurlijk. Knie en teen leken goed mee te werken, dus ik kon er gewoon weer tegenaan. Helaas speelden ander ezaken mij parten, maar daarover later meer.
Eerst de setting schetsen; in Garnwerd, een klein dorpje ongeveer een half uurtje fietsen buiten Groningen, word al sinds jaar en dag dit CK gehouden. In een bijzondere vorm, no less; het is geen standaard triathlon, maar een triathlon in delen.
Het zwemmen, fietsen en lopen wordt afgelegd per onderdeel, waarbij er steeds herstarts plaatsvinden. Dus zwemmen, rustig omkleden, verplaatsen naar het fietsparcours, fietsen, omkleden, nu ja, jullie snappen het plaatje. De uitslag wordt vervolgens niet bepaald op basis van tijden, maar op basis van notering. Dus 1e plaats krijgt 1 punt, 2e plaats 2, etcetera. Diegen die na 3 onderdelen de minste punten heeft, wint. Een apart systeem waar wat haken en ogen aanzitten, maar dat wel zorgt voor koers.
De uitspanning waar we normaal gesproken te gast zijn is niet beschikbaar vanwege grootscheepse verbouwing, maar gelukkig is er 3 salto’s verderop nog een grote horecagelegenheid. Als niet-Groninger van origine was dit voor mij enigszins verrassend, maar blijkbaar is Garnwerd voor jong- en oud “the place to be” voor wat “ommlands plezier”.
Ik ga op het fietsje heen, na een hectische dag. Ik ben niet 100% en ren de hele dag al toiletje in, toiletje uit. Op de heenweg heb ik flinke wind mee, dat beloofd wat voor de weg terug. Aangekomen realiseer ik me dat ik mijn geld en mijn fietslamp ben vergeten, dus ik moet al mijn charmes in de strijd gooien om Pater Familias Anton te overtuigen dat ik het geld zsm op zijn rekening stort, want zonder eten kan ik natuurlijk niet naar huis!
Het omkleden is in een echte boerenschuur, eentje waar Henk Jan Dolsma niet had misstaan. Maar helaas moeten we het zonder hem doen. Voornaamste concurrent van vorig jaar Florian schakelt zichzelf weer uit. Vorig jaar was hij te laat, dit keer doet hij niet mee, maar komt kijken samen met zoon. Dus is de voornaamste uitdager voor de felbegeerde trofee Edwin Wiersema, die super gemotiveerd lijkt. Mooi.
Het zwemmen gaat redelijk. Het patroon van wc in/wc uit blijft vanavond en zowel bij het zwemmen als het fietsen voel ik me vlak. Ik zet aan in het begin, zie überzwemmer Erik Schröder voor me uit gaan en ik kan vrij makkelijk naar een 2e plaats zwemmen. Die is maar binnen.
Weer even naar de WC en ik start (ietwat rillerig) aan het fietsonderdeel. Ik kan nog steeds niet hard (staand) aanzetten maar kan redelijk doorrijden en haal vooral mensen in. Edwin is 30 seconden voor me gestart en ondanks dat ik 27.06 rijd op net geen 20km fietst hij een seconde of 20 van me weg. Hard!
Helaas 1 negatieve noot bij het fietsen; clubgenoot Sander wordt tijdens zijn fietsonderdeel van de fiets getrokken door lokale “kansen”jeugd. Zijn koers eindigd ter plekke, en zal het grootste deel van de avond op het politiebureau doorbrengen.
Na het laatste toiletbezoek voor het lopen begin ik me wat beter te voelen. Langzaam komt de energie terug en ik hoop een goed looponderdeel af te leveren. De concurrentie komt van Edwin, Anton Stempher en blijkt na een aantal 100 meter, nieuwe aanwinst Marthijs van Ark. Edwin neemt brutaal de leiding, maar moet dit ook al snel weer bekopen. Anton neemt over maar pusht niet door, ik besluit een gestrekt tempo te blijven lopen en vanaf dan loop ik op kop. Dit blijft zo op het prachtige parcours door het Groningse landschap. Anton moet er na verloop van tijd af (ondanks de door experts aan hem toegekende topfavoriet status) en ik blijf alleen over met Marthijs. Ik versnel nog 1 keer 500 meter voor de streep en kan het afmaken. Toch nog een onderdeel winst!
Uiteindelijk Clubkampioen, voor Edwin Wiersema en op de gedeelde 3e plaats Marcel Ten Wolde/Anton Stempher.
Helaas geen douchen dit jaar, maar wel een stevig buffet en een nieuw podium. En als bonus kan ik meerijden met Florian en Bodi in de CycleTrend bus. Dus ik ben droog en veilig thuis aangekomen.